Mijn leven

Ik ben opgegroeid in De Beekhoek, een wijk in Losser, Twente. 
Daar heb ik acht jaar lagere school gehad. De laatste twee jaren was ik vaker thuis dan op school, omdat mijn moeder veel ziek was. Ik ben de oudste van zes kinderen en moest dus thuis blijven om het huishouden te doen. 
Mijn vader werkte in Hengelo en moest veel overwerken, want we konden het geld goed gebruiken. Het was armoe troef bij ons thuis. 
Op mijn veertiende ben ik gaan werken in de confectie, achter de naaimachine. Later ging ik naar de fabriek, naar de spoelerij, om draadjes vast te maken met een machientje. 
Op mijn negentiende ben ik na drie jaar verkering getrouwd. 
Ik heb 9 kinderen gekregen. 
Samen met mijn man hadden we een vishandel voor tropische vissen, aquariumvissen en alles wat daarbij hoort.

Op mijn 52e jaar ben ik weduwe geworden.

Eerst heb ik een jaar niets gedaan. Door veel gezeur van mijn kinderen dat ik iets moest gaan doen om buiten de deur te komen, ben ik met vrijwilligerswerk begonnen. Dat beviel niet omdat ik me een slaaf voelde van het werkend personeel. 
Na veel gezeur van mijn dochter ben ik bij de ouderenbond gegaan, dat vond ik eerst ook niets. Toen er een nieuwe voorzitter kwam begon ik interesse te krijgen. Dit doe ik nu nog.

Omdat ik vanwege rugklachten geen fysiogym meer mocht doen, ging ik wat anders zoeken voor mijn vrije tijd. In de Dinkellander, een Lossers krantje, kwam ik een stukje tegen over cursussen in het buurthuis De Muchte. Eerst ben ik op naailes gegaan, daarna heb ik een tuincursus gevolgd.

Hierna heb ik gekeken welke cursus ik nog meer kon gaan doen. Engels leek me wel leuk, omdat ik ondertussen ook nog eens een computer had gekregen. Daar kon ik echter niets mee. Dus maar een typcursus op de computer laten zetten en maar oefenen. 
Het Engels gaat een beetje, maar is wel leuk. 
Nu zit ik op Nederlandse les, en dat is moeilijker dan ik dacht, dat Nederlands. 
Ik wil graag leren notulen maken en daar ben ik onder andere mee bezig te leren.

Zonder naam, uit Losserm

Download