Mijn donkere dagen in november

Het was op een vrijdag. 
Mijn zoon kwam terug van het internaat.
Mijn man liet hem iets doen wat hij niet aankon en werd boos op hem.
Mijn man sloeg mijn zoon en ik wilde ertussen komen.
Dus kreeg ik ook slaag.

Diezelfde vrijdag was ik naar de dokter geweest.
Ik zou maandag de uitslag van het onderzoek krijgen.
Mijn man beweerde dat hij de dokter had gebeld en dat ik voor spieroefeningen in Genk moest zijn.
Ik geloofde hem niet. Ik had het voorgevoel dat hij mij in de psychiatrie wilde laten opnemen. Ik weigerde te gaan maar hij dwong mij en sloeg me en ik moest in de auto stappen.
Ik stapte niet in en liep naar mijn vriendin. 
Bij haar heb ik de politie gebeld. Die zijn gekomen en hebben eerst naar mijn verhaal geluisterd. Toen zijn ze naar mijn man gegaan en hebben ze mijn kleren meegekregen. Toen kon ik bij hem weg.
Ik ben met de politie naar een vrouwenvluchthuis gegaan. 
Daar had ik het niet gemakkelijk, ik dacht aan mijn kinderen en ik had schuldgevoelens. 
Maar ik heb het er toch uitgehouden tot ik de kinderen terug had. 
De laatste tien jaar waren de beste, samen met mijn kinderen. 
In deze donkere dagen van het jaar denk ik dikwijls aan die donkerste dagen in mijn leven.

Anne Marie Merken

Download