Kinderdroom

Als jong meisje zittend op een hoge stoel, zonder met mijn voeten aan de grond te kunnen komen, zat ik vaak bij mijn buurmeisje thuis. Mijn buurmeisje heette Aaltje en in leeftijd verschilden wij veel. Aaltje werkte toen nog thuis als naaister. Aaltje haar werkplek is in een hoek van de kamer voor het raam, dit vanwege het daglicht. Een naaimachine, allerlei lappen en lapjes stof, klosjes garen van verschillende kleuren, draadjes, spelden en naalden en wat maar meer nodig is om te kunnen naaien vormen samen haar domein. In de winter werd er in dezelfde kamer ook: gewoond, visite ontvangen, gekookt en geslapen en niemand die het raar of hinderlijk vond. 

Met grote bewondering zag ik wat zij deed en hoe handig en snel haar handen werkten. De middelvinger werd meestal beschermd door een vingerhoed. Voordat een begin kon worden gemaakt met het naaien van een kledingstuk was er eerst veel voorwerk te doen. Eerst werd de maat genomen van de persoon waar iets voor gemaakt moest worden en daarna het tekenen van een patroon. Door middel van kleine vellen papier aan elkaar te plakken was het mogelijk de gewenste patroon te maken, daarna volgde het knippen van de stof. Om de patroon op het stof over te brengen moest er worden gelust, dit gebeurde met grote steken die daarna weer doorgeknipt werden. Om de rok of jurk te kunnen passen werd het eerst met de hand in elkaar geregen, waren er geen veranderingen nodig dan werd alles met de machine in elkaar gestikt. 

Niet alleen naaien, ook borduurwerk kwam regelmatig voor, dit als versiering van het geheel. Het boeide mij en ik was, als het enigszins mogelijk was, regelmatig bij de buren te vinden. Al snel had ik het idee dit is het wat ik later wil gaan doen; handwerken. Ik wilde later net zo goed kunnen handwerken als Aaltje maar daar moest je wel goed je best voordoen. 

Op nog zeer jonge leeftijd mocht ik bij Aaltje komen om de eerste beginselen van het handwerken te leren. Zij had het geduld mij te helpen, maar makkelijk was het niet, ik was nog erg jong. Er was één regel die altijd gevolgd moest worden, niet goed of slordig gewerkt dan moest het uitgehaald worden. Ik wist dat Aaltje erg streng was, wilde je niet luisteren of uithalen, dan kon je vertrekken. Aaltje had geen zin en tijd om zich bezig te houden met kinderen die niet wilden horen. 
Soms was er ook een ander meisje uit de buurt aanwezig, maar die had vaak moeite met het uithalen van haar werk en dat ze dan weer opnieuw moest beginnen. Daardoor kwam het regelmatig voor dat zij vroegtijdig naar huis kon gaan. 

Zo is mijn wens om later handwerklerares te worden geboren, alles zelf kunnen maken en anderen iets leren. Helaas is dit niet de werkelijkheid geworden. 

Had Aaltje nog gebruik kunnen maken van een avondopleiding, toen ik dit wilde gaan doen bleek het voor mij niet meer mogelijk te zijn. Bovendien waren de eisen van de vooropleiding ook veranderd en door omstandigheden had ik niet de juiste school gevolgd, hierdoor kon ik niet meer aan bepaalde voorwaarden voldoen. Het handwerken heb ik wel goed geleerd en ook veel gedaan, maar op dit moment maak ik daar bijna geen gebruik meer van. 

Mijn kinderdroom is dus niet in vervulling gegaan maar het opzien naar een bepaald persoon heeft denkelijk ook grote invloed gehad, zodat het een 'droom' werd. 

Wat mij nu erg boeit en waar mijn interesse naar uit gaat, is de Nederlandse taal. Ik wil graag verhalen maken zonder dat ik bang hoef te zijn fouten te maken of dat een ander zich stoort aan mijn verkeerd taal gebruik wat betreft grammatica, interpuncties, of de d en t waar ik nogal moeite mee heb. 

Ik heb nu een leeftijd dat je het geen kinderdroom meer noemt maar ik heb wel een wens en die is, foutloos Nederlands te schrijven.

Tini Brantsma

Download